الگوی پیش بینی کمال گرایی مثبت و منفی در نمونه ای از دانشجویان شمال کشور: نقش مدل پنج عاملی شخصیت و سبک های دلبستگی

مقدمه و هدف: کمال گرایی، سازه ای چندبعدی در دانشجویان بوده که متاأثر از رگه های شخصیتی و سبک های دلبستگی آنهاست؛ ازاین رو، پژوهش حاضر با بهره گیری از مدل پنج عاملی شخصیت و سبک های دلبستگی به ارائه یک الگوی پیش بینی برای کمال گرایی مثبت و منفی می پردازد. مواد و روش ها: دریک پژوهش توصیفی مقطعی از400 دانشجوی استان گیلان در سال1389-1390 به شیوه پیاپی، نمونه گیری به عمل آمد و هریک از آنها به مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی، پرسش نامه شخصیتی نئو و مقیاس بازنگری شده دلبستگی بزرگسال پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه گام به گام تحلیل شدند. نتایج: نتایج، نشان دادند که این عوامل مفروض درمجموع، به ترتیب: 20 و 25 درصد از واریانس مشترک کمال گرایی مثبت و منفی را تبیین می کنند. به طورکلی در مدل نهایی، «کمال گرایی مثبت» توسط متغیرهای وظیفه شناسی، برون گرایی، دلبستگی اضطرابی و گشودگی و «کمال گرایی منفی» به وسیله دلبستگی اضطرابی، روان رنجورخویی، برون گرایی و وظیفه شناسی، مورد پیش بینی قرار گرفتند (0001/0p<). نتیجه گیری: نتایج از آن حاکی بودند که برخی از ویژگی های شخصیتی مهم و سبک های دلبستگی می توانند در تظاهر کمال گرایی مثبت و منفی تأثیرگذار باشند؛ ازاین رو، لازم است مداخلاتی به منظور مدیریت منظم مؤلفه های سوق دهنده به کمال گرایی مثبت و منفی طرح ریزی شوند.